قراختاییان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قراختائيان
(يا: قره‌ختائيان) پادشاهی‌ای وابسته به قوم ختايی که ميان سال‌های ۵۱۸ تا ۶۱۶ق/۱۱۲۴ تا ۱۲۱۸م در آسيای ميانه برپا بود. زبان متداول آنان ختايی و چينی و پايتخت‌شان بلاساغون بود که امروزه در قرقيزستان جای دارد. مذاهب رايج در آن اسلام و آيين بودا بود. قراختائيان چندين‌بار به ماوراءالنّهر تاختند. سرانجام اين پادشاهی به دست مغولان از ميان رفت.