قرامان اوغلو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قَرَامان اوغلو
مهم‌ترین سلسله ترکمن‌ها در آسیای صغیر. پس از فروپاشی دولت سلاجقه روم و تجزیه سرزمین‌های آنان، ممالک مستقل چندی در آسیای صغیر پدید آمدند که مهم‌ترین آن‌ها مملکت ترکان قرامان اوغلو و کوچک‌ترین آن سرزمین ترکان عثمانی بود که عثمان اول حاکم آن بود. قوم قرامان اوغلو در شمال غربی کوه‌های توروس، مرز بین کیلیکیا و لوکائونیا، واقع در شهر ارمنک ساکن بودند. کریم‌الدین قرامان مؤسس این سلسله بود و بعدها پس از مرگش محمد قرامان اوغلو، پسرش، جانشین او شد و قونیه را تصرف کرد. او زبان ترکی را زبان رسمی کشورش قرار داد. وی درخلال جنگ با مغول به‌قتل رسید. پس از مدتی محمود بگ، دولت قرامان اوغلو را احیاء کرد. در ۷۱۹‌ق امیر چوپان، محمود را از قونیه بیرون کرد. با تصرف قونیه توسط سلطان محمد دوم عثمانی در ۸۷۲‌ق، و دو سال پس از آن در ۸۷۴‌ق سلسلۀ قرامان فرو پاشید.