لاندینو، کریستوفورو (۱۴۲۴ـ۱۴۹۲م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لانْدینو، کریسْتوفورو (۱۴۲۴ـ۱۴۹۲م)(Landino, Cristoforo)

عالم انسان‌گرای ایتالیایی، زادۀ فلورانس. از عالمانی بود که برگِرد لورنتسو دِ مدیچی[۱] در آکادمی افلاطونی جمع شده بودند. تفسیرهایی بر آثار ویرژیل و هوراس نوشت و کتاب تاریخ طبیعی[۲] پلینی[۳] را ترجمه کرد. ویرایش آثار دانته (۱۴۸۱) و سخنرانی‌هایش دربارۀ پترارک، گرایش انسان‌گرایانۀ او را به ادبیات بومی نشان می‌دهد. لاندینو استاد شعر و بلاغت در دانشگاه فلورانس بود (۱۴۵۷) و بعد از آن استاد ادبیات لاتین شد که تا هنگام مرگ در این سِمت باقی ماند. اثرش، مجادلات کامالدولی[۴] (ح ۱۴۸۰)، گفت‌وگویی بر الگوی مجادلات توسکولی[۵] اثر سیسرون[۶]، خطیب رومی، نظر شخصی‌اش را دربارۀ نوعی از بحث در میان اعضای آکادمی فلورانس عرضه می‌کند. شعر ویرژیل یکی از مباحث اصلی است، اما تأویل‌ها همچنان بر پایۀ تمثیل‌گرایان قرون وسطاست. موضوعات دیگر بحث شده، همچون فواید نسبی زندگی فعال و اندیشمندانه، دامنۀ نفوذ مفاهیم کلاسیک را بر محفل مدیچی نشان می‌دهد.

 


  1. Lorenzo de Medici
  2. Naturalis History
  3. Pliny
  4. Camaldolese Disputations
  5. Tusculan Disputations
  6. Cicero