لطفعلی خان داغستانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لطفعلی‌خان داغستانی ( ـ۱۱۳۵ق)

سردار داغستانی دولت صفویه در دورۀ شاه سلطان حسین و برادرزادۀ فتحعلی‌خان داغستانی اعتمادالدوله. سپهسالار و بیگلر‌بیگی کهگیلویه، فارس و بنادر خلیج فارس. دربارۀ کاردانی و شجاعت او در منابع اختلاف است. برخی او را فرماندهی با کفایت و دلیر خوانده‌اند، اما میرزا خلیل مرعشی صفوی او را جبون بی‌تدبیر و مغرور توصیف کرده است. لطفعلی‌خان با پرداخت رشوه به امام اباضی مذهب بحرین، این جزیره را به ایران بازگردانید. برخی منابع نوشته‌اند که پیروزی لطفعلی‌خان بر محمود افغان، سبب فرار او از کرمان به قندهار گردید، اما پاره‌ای دیگر بازگشت محمود به قندهار را به واسطۀ بروز فتنه در این شهر دانسته‌اند. در ۱۱۳۳ق فتحعلی‌خان اعتمادالدوله به فرمان شاه سلطان حسین در تهران کور شد و دارایی او مصادره گردید و پس از آن لطفعلی‌خان را نیز از شیراز فرا خواندند و در اصفهان زندانی کردند. در ایام محاصره اصفهان توسط افغان‌ها، او را برای مشورت با شاه از زندان به کاخ بردند. وی در هنگام سقوط اصفهان از زندان به روستای بن گریخت. روستاییان وی را گرفته به افغان‌ها سپردند و محمود افغان به‌دست خود او را پاره پاره کرد. لطفعلی‌خان به فارسی شعر می‌گفت و «لطف» تخلّص می‌کرد.