لنگرودی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لنگرودی

از گویش‌های گیلکی کمتر دست‌خوردۀ شرق گیلان (بیه‌پیش)، رایج در لنگرود و اطراف آن. در این لهجۀ گیلکی تمایز جنس دستوری وجود ندارد؛ نشانۀ جمع on است؛ گرایش برای حذف صامت میانی، به‌ویژه f، در صرف افعال وجود دارد. در لنگرودی تکیه روی هجای اول است؛ نشانۀ تحبیب و تصغیر ey است. پیشوندهای فعلی در لنگرودی عمدتاً f (fi، fa) d ( di، do) و va) v، vi) هستند.