لومر، آلفرد ژان باپتیست (۱۸۴۴ـ۱۹۰۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

لومِر، آلفرد ژان باپتیست (۱۸۴۴ـ۱۹۰۹)(Lumaire, Alfred Jeane Baptiste)


نظامیِ موسیقی‌دان و چهارمین بانی ورود موسیقی نظامی غربی به ایرانِ‌ عصر ناصرالدین‌شاه. وی در حدود سال‌های ۱۲۴۵ـ۱۲۴۷ش از فرانسه به ایران وارد شد و در مدرسه دارالفنون شعبۀ موزیک نظام را دایر کرد و ارکستری زیر نظر او با ۲۶ نوازنده تشکیل شد. وی مدرس اصول پایه‌ای تئوری موسیقی غربی، مدرس سازهای بادی نظامی، و سرپرست ارکستر نظامی دربار ناصری بود و تنظیم مواد درسی برای محصلین، تربیت «موزیکانچی» و تشکیل دسته‌های منظم موسیقی نظامی، تربیت افسران و انتخاب سردستگی گروه، تنظیم چند ترانه محلی و ملی ایرانی برای پیانو ازجمله اقدامات اوست. لومر اولین کتاب تئوری موسیقی (با همکاری مزیّن‌الدوله) را نوشت و آهنگ «سلام شاهی» را ساخت و چند اثر در نخستین دورۀ نشر صفحات گرامافون در ایران (سال‌های ۱۲۹۲ـ۱۲۹۸ش) را ضبط کرد.