ماسکیلین، نویل (۱۷۳۲ـ۱۸۱۱)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ماسْکیلین، نِویل (۱۷۳۲ـ۱۸۱۱)(Maskelyne, Nevil)

ماسْکيلين، نِويل

اخترشناس انگلیسی. رصدهایی صورت داد تا دریابد شیوۀ استفاده از فاصلۀ ماه[۱] برای تعیین‌ طول جغرافیایی[۲] در دریا قابل اطمینان است. در ۱۷۷۴، جرم زمین را با توجه به انحراف خط شاغول، در نزدیکی ماونت شیهالیون[۳] در پرت‌شر[۴] اسکاتلند، برآورد کرد. در ۱۷۶۵، اخترشناس سلطنتی[۵] شد و این مقام را تا پایان عمر حفظ کرد. از ۱۷۶۶، انتشار تقویم نجومی دریانوردی[۶] را آغاز کرد. این مجموعه شامل زیج‌های نجومی (جدول‌های اخترشناختی)[۷] و رهنمود‌هایی برای ناوبری بود که شاید ماندگارترین خدمت او به اخترشناسی باشد. در لندن زاده شد و در مدرسۀ وست‌مینستر[۸] و کیمبریج درس خواند. در ۱۷۵۵، به مقام کشیشی بارنت[۹] گماشته شد، اما در رصدخانۀ گرینویچ[۱۰] لندن شروع به کار کرد و به محاسبۀ جدول‌هایی برای جیمز برَدلی[۱۱] پرداخت که در آن هنگام اخترشناس سلطنتی بود. برَدلی ترتیبی داد تا او با حمایت انجمن سلطنتی[۱۲] برای رصد گُذر[۱۳] زهره[۱۴]، در ۱۷۶۱، به سنت هلنا[۱۵] برود. با این‌حال اطمینانی به تجهیزاتی که برایش تدارک دیده بودند نداشت و در زمان گذر، وضعیت آب و هوا هم نامساعد شد. ماسکیلین در این سفر دریایی روش قمری را برای یافتن طول جغرافیایی آزمود و نتیجه را در ۱۷۶۳، در راهنمای ناوبران بریتانیا[۱۶]، که پیش‌آهنگ همۀ تقویم‌های نجومی دریانوردی بود، منتشر ساخت. تا ۱۷۷۲ موفق به کامل‌کردن روش خود برای رصدکردن گُذرها نشد، در آن زمان دیگر از وقت گُذر ۱۷۶۹ نیز گذشته بود و گُذر بعد هم در عمر او اتفاق نیفتاد.

 


  1. lunar distance method
  2. longitude
  3. Mount Schiehallion
  4. Perthshire
  5. Astronomer Royal
  6. Nautical Almanac
  7. astronomical
  8. Westminster School
  9. Barnet
  10. Greenwich Observatory
  11. James Bradley
  12. Royal Society
  13. transit
  14. Venus
  15. St Helena
  16. British Mariner’s Guide