مالاوی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
مالاوی
نام فارسی مالاوی
نام لاتین Malawi
نظام سیاسی جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون‌گذاری
جمعیت ۱۴,۹۰۱,۰۰۰ نفر
موقعیت انتهای جنوبی کافت بزرگ افریقا
پایتخت لیلونگوئه
تراکم نسبی (نفر در کیلومتر مربع) ۱۲۵.۷
رشد سالانه (درصد) ۲.۴
شهرهای اصلی  لیلونگوئه، بلنتایر، زومبا و اِمزوزو
زبان چیچوآ و انگلیسی
دین مسیحیت
مساحت (کیلومتر مربع)  ۱۱۸,۴۸۵

مالاوی (Malawi)

مالاوي
مالاوي

موقعیت. جمهوری مالاوی در انتهای جنوبی کافت بزرگ[۱] افریقا، در کنار دریاچۀ مالاوی و بین کشورهای تانزانیا در شمال و شمال شرقی، موزامبیک در شرق، جنوب، جنوب غربی، و زامبیا در غرب جا دارد. مساحت این کشور ۱۱۸,۴۸۵ کیلومتر مربع است و پایتخت آن شهر لیلونگوئه[۲] است.

سیمای طبیعی. نیمۀ شمالیِ مرز شرقی مالاوی را دریاچۀ مالاوی فراگرفته که بخشی از کافت بزرگ افریقا را تشکیل می‌دهد. رودخانۀ شیره[۳] (شیری) که از سرریز جنوبی دریاچۀ مزبور پدید می‌آید، بخش جنوبی کشور را در امتداد کافت بزرگ طی می‌کند و پس از تشکیل دادن قسمتی از خط مرزی کشور موزامبیک، در خاک کشور مزبور به رودخانۀ زامبزی[۴] می‌ریزد. افزون بر دریاچۀ مالاوی، که در گذشته به نیاسا[۵] معروف بود، دریاچه‌های کوچک دیگری چون مالومبه[۶]، شیئوتا[۷]، و چیلوآ نیز از دیگر عوارض آبی این سرزمین‌ است. اراضی این کشور را در غربِ دریاچۀ مالاوی ارتفاعاتی فراگرفته که بلندی آن‌ها بین ۱,۵۰۰ تا ۲,۴۵۰ متر است و نیمۀ جنوبی مرز شرقی را نیز ارتفاعاتی دربر گرفته که بلندترین نقطۀ کشور، کوه مالانجه[۸] با ارتفاع ۳,۰۰۲ متر، در آن قرار دارد. اقلیم مالاوی بسیار گرم و مرطوب و نواحی جنوبی آن معتدل‌ترین بخش آن است؛ مهم‌ترین آبادی‌ها و بیشترین جمعیت کشور نیز در این قسمت متمرکزند. مهم‌ترین شهرهای آن عبارت‌اند از لیلونگوئه، بلنتایر[۹]، زومبا[۱۰] و اِمزوزو[۱۱]. نواحی پست آن بارندگی فراوان دارد و پوشیده از جنگل و علفزارهای انبوه است. فصل خشک این کشور از اردیبهشت تا مهر به درازا می‌کشد و دیگر ماه‌های سال به بارندگی اختصاص دارد و میزان بارندگی آن بین ۷۲۵ تا ۲,۵۰۰ میلی‌متر متغیّر است؛ میانگین حداکثر دما ۲۴ تا ۳۲ درجۀ سانتی‌گراد و میانگین کمترین دمای آن ۱۴.۵ تا ۱۹.۵ درجۀ سانتی‌گراد است.

اقتصاد. ذرت مهم‌ترین محصول این کشور و تنباکو، نیشکر، و چای از دیگر فرآورده‌های کشاورزی آن به حساب می‌آیند. جنگل‌کاریِ سال‌های اخیر امکان تولید و صدور چوب و الوار را فراهم کرده و صید ماهی به‌ویژه از دریاچۀ مالاوی صنعت شیلات را رونق بخشیده است. کشور مالاوی از نظر منابع زیرزمینی تقریباً فقیر است، ولی رودخانه‌های پرآب، تولید نیروی برقابی[۱۲] را تسهیل و تا حد بسیاری کمبود سوخت‌های فسیلی را جبران می‌کند. بیشتر نیازمندی‌های کشور در داخل تولید می‌شود ولی مصنوعات سنگین و ماشین‌آلات بزرگ و حساس از خارج وارد می‌شود. مالاوی سرزمینی کاملاً کشاورزی است و فرآورده‌های زراعی ۹۰درصد از اقلام صادراتی این کشور را تشکیل می‌دهد.

حکومت و سیاست. نوع حکومت مالاوی جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون‌گذاری است. مجلس این کشور از ۱۹۳ نماینده تشکیل می‌شود و مردم آنان را برای مدت پنج سال انتخاب می‌کنند. دورۀ ریاست جمهوری کشور مذکور نیز پنج سال است و رئیس‌جمهور عالی‌ترین مقام کشور و دارای مسئولیت اجرایی است.

مردم و تاریخ. جمعیت مالاوی حدود ۱۴,۹۰۱,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۱۲۵.۷  نفر در کیلومتر مربع می‌رسد. رشد سالانۀ جمعیت این سرزمین ۲.۴ درصد است و ۵۸ رصد از جمعیت این کشور را اقوام مختلف مالاویایی تشکیل داده‌اند. ۷۵ درصد از آنان مسیحی‌اند و ۸۶ درصد آنان در روستاها به‌سر می‌برند و به زبان‌های چیچوآ[۱۳] و انگلیسی گفت‌وگو می‌کنند. بومیان بانتو[۱۴] زبان جزو نخستین اقوامی بودند که در ساحل دریاچۀ مالاوی سکونت گزیدند. بازرگانان عرب به قصد تجارت و خریدوفروش برده در اوایل قرن ۱۹ به این سرزمین وارد شدند و پس از مدتی کوتاه هیئت‌های مذهبی مسیحی در مالاوی به تبلیغ مسیحیت پرداختند. دیوید لیوینگستون[۱۵]، پویندۀ انگلیسی، در ۱۸۵۹ به دریاچۀ نیاسا (مالاوی امروزی) رسید و اراضی ساحل غربی دریاچۀ مزبور را نیاسالند[۱۶] نامید. نیاسالند در ۱۸۹۱ به تحت‌الحمایگی بریتانیا درآمد و دولت مزبور در ۱۹۵۳ فدراسیونی از سرزمین‌های رودزیا و نیاسالند پدید آورد و شهر سالزبری[۱۷] (هرارۀ امروزی) را به پایتختی آن برگزید. مخالفت ملیون و احزاب نیاسالند با تشکیل فدراسیون مزبور، دولت بریتانیا را بر آن داشت تا با استقلال نیاسالند موافقت کند و بدین‌سان در ششم ژوئیۀ ۱۹۶۴ سرزمین نیاسالند، استقلال خود را اعلام داشت و نام آن از نیاسالند به مالاوی تغییر یافت.



  1. Great Riftvalley
  2. Lilongwe
  3. Shire
  4. Zambezi
  5. Nyasa
  6. Malombe
  7. Chiuta
  8. Mulanje
  9. Blantyre
  10. Zomba
  11. Mzuzu
  12. hydroelectric
  13. Chichua
  14. Bantu
  15. David Livingstone
  16. Nyasaland
  17. Salisbury