مان، هاینریش (۱۸۷۱ـ۱۹۵۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۰۲ توسط Aeen (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مان، هایْنْریش (۱۸۷۱ـ۱۹۵۰)(Mann, Heinrich)

مان، هايْنْريش
هاینریش مان
Heinrich Mann
زادروز ۱۸۷۱م
درگذشت ۱۹۵۰م
محل زندگی آلمان- امریکا
ملیت آلمانی
شغل و تخصص اصلی رمان نویس
آثار  اوژنی یا دوران بورژواها (۱۹۲۸)
گروه مقاله ادبیات غرب
خویشاوندان سرشناس توماس مان (برادر)

رمان‌نویس آلمانی. در ۱۹۳۷ آلمانِ نازی را ترک کرد و با برادرش، توماس مان[۱]، به امریکا رفت. برخی از آثار او عبارت‌اند از در سرزمین شیر و عسل[۲] (۱۹۰۱) و استاد اونرات[۳] (۱۹۰۴؛ فیلم آن با نام فرشتۀ آبی[۴] بسیار مشهور است) که شرح سقوط نفسانی یک معلم مدرسه است. رمان‌های او نشان‌دهندۀ رونق تازه و توأم با ابتذال آلمان از پایان قرن ۱۹ تا دورۀ‌ پیش از جنگ جهانی اول است؛ بهترین آثار او مدتی توقیف شدند. مان در خانواده‌ای ثروتمند و تاجر در لوبک[۵] زاده شد. جوانی خود را در فرانسه و ایتالیا گذراند و نویسندگی را از همان جوانی آغاز کرد. سرانجام رئیس قسمت نویسندگان آکادمی هنرهای پروس[۶] شد، اما نازی‌ها در ۱۹۳۳ او را اخراج کردند. تا ۱۹۴۰ در فرانسه زندگی کرد و سپس به امریکا گریخت و در این زمان شهرتی جهانی به‌دست آورد. سه رمان او، که با نام الهگان[۷] (۱۹۰۲ـ۱۹۰۳) منتشر شد، همان مایۀ حسی و رمانتیک استاد اونرات را داشت؛ اثری که نویسندگان اکسپرسیونیست[۸] بعدی از آن بسیار الهام گرفتند. ملی‌گرایی مان و تجزیه و تحلیل بی‌رحمانۀ او براساس اسناد دقیق، از جهاتی شبیه به امیل زولا[۹]، رمان‌نویس فرانسوی، است. گی دو مو پاسان[۱۰]، نویسندۀ داستان کوتاه، و گابریله دانونتسیو[۱۱]، نویسندۀ ایتالیایی، از دیگر کسانی بودند که بر او تأثیر گذاشتند. مان نیز به‌نوبۀ خود استاد مسلم یاکوب واسرمان[۱۲] و لیون فویْشْت‌وانگر[۱۳] بود. مان در صدر رمان‌نویسان طبقات متوسط آلمانی قرار گرفت. شاید مهم‌ترین اثر او، سه‌گانۀ[۱۴] گزندۀ امپراتوری[۱۵]، که در آن تصویری بزرگ از زندگی آلمانی در حکومت قیصر ویلهلم دوم[۱۶] را به تصویر می‌کشد، مشتمل است بر فقرا[۱۷] (۱۹۱۷) که پرولتاریا[۱۸] را توصیف می‌کند، شهروند[۱۹] (۱۹۱۸) که دربارۀ بورژوازی[۲۰] است، و رئیس[۲۱] (۱۹۲۵) که طبقۀ حاکم را به تصویر می‌کشد. نقد اجتماعی و بینش روان‌شناختی خود را با استادی در رمان شهر کوچک[۲۲] (۱۹۰۹) بیان کرده است؛ داستان رمانتیک گروهی بازیگر که برای دیدن شهری ایتالیایی می‌روند. برخی دیگر از آثار او عبارت‌اند از مادر ماری[۲۳] (۱۹۲۷)، اوژنی یا دوران بورژواها[۲۴] (۱۹۲۸)، و یک زندگی جدی[۲۵] (۱۹۳۲). رمان‌های بلند تاریخی او دربارۀ زندگی هانری چهارم فرانسه عبارت‌اند از جوانی پادشاه هانری چهارم[۲۶] (۱۹۳۵) و کمالِ پادشاه هانری چهارم[۲۷] (۱۹۳۸). این آثار مطالعاتی جاه‌طلبانه در باب عظمت آدمی است، اما معیارهای هنرمندانه در آن چندان رعایت نشده است. نوشته‌های غیرداستانی و متنوع او شامل مقالاتی دربارۀ ادبیات فرانسه و نوشته‌های سیاسی علیه رژیم نازی است؛ مان زندگی‌نامۀ خودنوشت خود را نیز با نام دیداری از یک دوران[۲۸] (۱۹۴۵ـ۱۹۴۶) منتشر کرد.



  1. Thomas Mann
  2. Im Schlaraffenland/In the Land of Cockaigne
  3. Professor Unrat
  4. The Blue Angel
  5. Lübeck
  6. Prussian Academy of Arts
  7. Die Göttinnen/The Goddesses
  8. expressionist
  9. Emile Zola
  10. Guy de Maupassant
  11. Gabriele D’Annunzio
  12. Jakob Wassermann
  13. Lion Feuchtwanger
  14. trilogy
  15. Das Kaiserreich/The Empire
  16. Kaiser Wilhelm II
  17. Die Armen
  18. proletariat
  19. Der Untertan
  20. bourgeoisie
  21. Der Kopf
  22. Die kleine Stadt/The Little Town
  23. Mutter Marie/Mother Mary
  24. Eugénie oder die Bürgerzeit/The Royal Woman
  25. Ein ernstes Leben/The Hill of Lies
  26. Die Jugend des Königs Henri Quatre/Young Henry of Navarre
  27. Die Vollendung des Königs Henri Quatre/Henry IV, King of France
  28. Ein Zeitalter wird besichtigt/Review of an Age