متعب اول ( ـ۱۲۸۵ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مِتْعَبِ‌ اول ( ـ۱۲۸۵ق)

(یا: مِتْعَب بن عبدالله) فرمانروای نجد (۱۲۸۳ـ ۱۲۸۵ق)، از امرای سلسلۀ آل رشید. پس از برادرش، طَلال، به حکومت رسید. مِتْعَب مردی‌ هوشمند و صلح‌جو بود که‌ برادرزاده‌های‌ شورشگر‌ او، بندر و بدر (پسران طَلال)، وی را در شهر حائل‌ کشتند. تاریخ‌ قتلش را به‌ اختلاف‌ ۱۲۸۵ و ۱۲۸۸ق نوشته‌اند. برخی‌ علت‌ شورش‌ بندر و بدر را به‌‌سبب‌ روش‌ سیاسی‌ او دانسته‌اند که‌ جوانان‌ را از صحنۀ‌ سیاست‌ دور و پیران‌ را مشاور خود کرد. بعضی‌ نیز انگیزۀ‌ این‌ شورش‌ را دست‌‌نیافتن‌ پسران‌ طَلال‌ به‌ حکومت‌ پس‌ از پدر خود دانسته‌اند.