محمدقاسم مصور تبریزی (تبریز ح ۹۶۵ـ ح ۱۰۴۰ق): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمّدقاسم | محمّدقاسم مُصَوِّر تبریزی (تبریز ح ۹۶۵ـ ح ۱۰۴۰ق)<br> | ||
[[پرونده: 38183000.jpg | بندانگشتی|شاه عباس در کنار | [[پرونده: 38183000.jpg | بندانگشتی|شاه عباس در کنار ساقی، اثر محمدقاسم مصوّر تبریزی]]نگارگر ایرانی. از نمایندگان مکتب اصفهان بود. در خلق آثارش از آثار رضا عباسی و محمدی هروی بسیار مایه می‌گرفت. در تبریز نقاشی آموخت؛ بعدها به اصفهان رفت. احتمالاً در دیوارنگاری‌های کاخ‌های عالی‌قاپو و چهل‌ستون دست داشته است. از آن‌جا که آثارش با شیوۀ رضا عباسی بسیار تشابه دارند، احتمالاً هم‌دوره و همکار او بوده است. محمد قاسم در ترسیم زنان و زیبارویان، شیوه‌ای خاصِ خود داشت، و زنان بلندقامت را با حالتی پرکرشمه و دل‌ربا ترسیم می‌کرد. در سایه‌پردازی نیز شیوه‌ای مخصوص داشت و از روشِ پرداز بهره می‌برد. برخی از نقاشی‌هایش عبارت‌اند از تصاویر مربوط به یک نسخه از ''شاهنامه'' (کتابخانۀ کاخ وینزر)، زنی جوان و زیبا با لباس سرخ (۱۰۰۴ق)، تصویر یک درویش (۹۸۹ق) و شاه‌عباس در کنار ساقی زیر درخت (۱۰۳۲). | ||
<br><!--38183000--> | <br><!--38183000--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۴۰
محمّدقاسم مُصَوِّر تبریزی (تبریز ح ۹۶۵ـ ح ۱۰۴۰ق)
نگارگر ایرانی. از نمایندگان مکتب اصفهان بود. در خلق آثارش از آثار رضا عباسی و محمدی هروی بسیار مایه می‌گرفت. در تبریز نقاشی آموخت؛ بعدها به اصفهان رفت. احتمالاً در دیوارنگاری‌های کاخ‌های عالی‌قاپو و چهل‌ستون دست داشته است. از آن‌جا که آثارش با شیوۀ رضا عباسی بسیار تشابه دارند، احتمالاً هم‌دوره و همکار او بوده است. محمد قاسم در ترسیم زنان و زیبارویان، شیوه‌ای خاصِ خود داشت، و زنان بلندقامت را با حالتی پرکرشمه و دل‌ربا ترسیم می‌کرد. در سایه‌پردازی نیز شیوه‌ای مخصوص داشت و از روشِ پرداز بهره می‌برد. برخی از نقاشی‌هایش عبارت‌اند از تصاویر مربوط به یک نسخه از شاهنامه (کتابخانۀ کاخ وینزر)، زنی جوان و زیبا با لباس سرخ (۱۰۰۴ق)، تصویر یک درویش (۹۸۹ق) و شاه‌عباس در کنار ساقی زیر درخت (۱۰۳۲).