مخیلات
مُخَیّلات
(جمع مُخیِّل یعنی خیال‌انگیز یا جمع مُخیَّل یعنی خیال‌انگیخته) در اصطلاح منطق، قضایایی که سبب برانگیختن خیال آدمی و موجب قبض و بسط (غم و شادی) وی می‌گردند، مانند قضیۀ «شراب، یا‌قوت سیّال است»، یا مانند این مصراع از حافظ که قضیه‌ای خیال‌انگیز است: «نَفَس باد صبا مُشک‌فشان خواهد شد». مخیلات، مادۀ قیاس شعری به‌شمار می‌آیند.