مرزنگوش
مَرزَنگوش (Sweet Marjoram)
(در عربی مرزنجوش یا ریحان داود) گیاهی است که در شرایط متفاوت محیط به‌صورت‌های مختلف گیاهی دوساله یا یک‌ساله درمی‌آید. منشأ اصلی آن به تحقیق مشخص نیست و به‌نظر نمی‌رسد که در ایران بوده باشد. بوی اعضای هوایی گیاه، معطر و نافذ و طعمش پسندیده و بااحساس گرما همراه است. برگ و سرشاخۀ گلدار آن، مصارف دارویی دارد و از آن‌ها اسانس‌گیری به‌عمل می‌آید. برگ آن را غالباً پس از خشک‌کردن به‌صورت گرد درآورده و از آن برای معطر ساختن اغذیه استفاده می‌کنند. دارای اثر آرام‌کننده، نیرودهنده، مدّر، و مقوی معده است. در استعمال خارجی دارای اثر التیام‌دهنده زخم‌هاست. از اسانس آن جهت معطرساختن صابون استفاده می‌شود. وجود این گیاه در ایران مورد تردید است. در فارسی مرزه‌گوش یا انجیرک هم گفته می‌شود.