مصباح الفقاهه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مِصْباحُ‌الفِقاهه

کتابی به عربی، در فقه امامیه، تألیف میرزا علی توحیدی تبریزی. تقریر درس‌های سید ابوالقاسم خویی بر‌اساس متن المکاسب، اثر شیخ انصاری در نجف است. گردآورندۀ این اثر افزون بر مطالب درس، مصادر روایات و نیز منابع آرائی را که استادش از فقها نقل می‌کرد، استخراج کرده است. این اثر اکنون نیز از منابع معتبر مطالعات فقهی در باب معاملات به‌شمار می‌رود. خویی پس از چاپ مجموعۀ هفت جلدی این اثر در نجف (۱۳۷۴ق) با نوشتن تقریظی بر آن از عمق تحقیق و وسعت اطلاع گردآورندۀ اثر با شگفتی یاد می‌کند. این درس‌ها را، خویی سه دوره در نجف، که هر دوره شش سال به درازا کشید بیان کرده است. مصباح‌الفقاهه مربوط به دورۀ دوم این درس‌هاست. دورۀ اول این درس‌ها به‌کوشش سید علی حسینی شاهرودی شاگرد دیگر خویی تقریر شد که ناتمام ماند. تقریرات دورۀ اول نیز در ۱۳۷۳ق در نجف به‌چاپ رسیده است.