مضاربه

مُضاربه

قرارداد یا عقدی که در آن یک طرف معامله مال خود را به دیگری می‌سپارد تا با آن تجارت کند و سود را به نسبت معلوم تقسیم کنند. زیان برعهدۀ صاحب مال است. مضاربه عقد جایز است و طرفین هر وقت که بخواهند می‌توانند آن را فسخ کنند. این عقد را «قِراض» هم می‌گویند. به عامل در عقد مضاربه، «مُضارِب» گویند. در قانون مدنی ایران، مواد ۵۳۶ تا ۵۶۰ به تبیین این عقد اختصاص دارد. براساس برخی فتاوی، صاحب مال می‌تواند شرط کند که عامل، فلان مقدار معیّن به‌عنوان سود به او بپردازد؛ در صورتی که عامل به همان مقدار یا بیشتر سود کند، بلامانع است.