ملک آرا، عباس میرزا (۱۲۵۵ـ تهران ۱۳۱۴ق)
مُلْک‌آرا، عبّاس میرزا (۱۲۵۵ـ تهران ۱۳۱۴ق)
شاهزادۀ قاجار، پسر محمدشاه قاجار و برادر ناتنی ناصرالدین‌شاه. پدرش علاقه فراوانی به او داشت و لقب نایب‌السلطنه به او داده بود. پس از آن‌که ناصرالدین‌شاه به سلطنت رسید، عباس میرزا با مقرری سالانه ۳هزار تومان به بغداد تبعید شد (۱۲۶۸ق) و ۲۷ سال در تبعید به‌سر برد. او تحت حمایت انگلیسی‌ها قرار داشت اما با حمله انگلیسی‌ها به ایران در ۱۲۷۳ق مخالفت کرد و حاضر به همکاری با آن‌ها نشد. از این رو، شاه بر مقرری او افزود و از او استمالت کرد. عباس میرزا در ۱۲۹۵ق به تهران بازگشت و از سوی شاه لقب «مُلک آرا» گرفت و سالانه ۶هزار تومان حقوق برای او تعیین شد و به حکومت زنجان رفت، اما اندکی بعد به قفقاز فرار کرد و سال بعد با تأمین میرزا حسین خان سپهسالار به تهران بازگشت. در ۱۲۹۷ق پیشنهاد همکاری شیخ عبیدالله را برای احراز سلطنت به اطلاع ناصرالدین‌شاه رساند، از این‌رو، مورد لطف شاه قرار گرفت و به حکومت قزوین منصوب و در ۱۳۰۳ق وزیر تجارت شد. عباس میرزا ملک‌آرا یک سال پس از درگذشت ناصرالدین‌شاه فوت کرد و در قم کنار مزار پدرش دفن شد.