مهلب بن ابی صفره

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُهَلَّبِ بن اَبی صُفره (دبا ۷ـ خراسان ۸۳ق)

حاکم بصره و خراسان. در بصره پرورش یافت و در عهد خلیفۀ دوم؛ با پدرش به مدینه رفت. از سوی مصعب بن زبیر، برادر عبدالله بن زبیر، والی بصره شد. مُهَلَّب با ازارقه، افراطی‌ترین شاخۀ خوارج (پیروان نافع بن ازرق) مبارزه‌ای بسیار طولانی کرد. در ۶۸ق در حالی‌که فرماندهی سپاه حجاج بن یوسف را برعهده داشت، در نبردهایی خونین و طولانی که گسترۀ آن از فارس تا خوزستان، رود کارون، حوالی بصره، اصفهان، سیستان و اصفهان می‌رسید، با آنان جنگید و بسیاری از آنان را کشت و با قتل قطری، فرمانده آن‌ها، ازارقه پراکنده و از آن حدود رانده شدند. مهلَّب را در سمرقند کور کردند. در ۷۹ق، به فرمان عبدالملک بن مروان به ولایت خراسان منصوب شد. او در همین شهر درگذشت.