موتور استرلینگ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

موتورِ اِستِرلینگ (Stirling engine)

موتورِ اِستِرلينگ

نوعی موتور احتراق خارجی[۱]. این موتور با هوای گرم کار می‌کند. در ۱۸۱۶، کشیشی اسکاتلندی با نام رابرت استرلینگ[۲] آن را اختراع کرد. در انواع پیشرفتۀ این موتور از گاز هلیوم[۳] استفاده می‌کنند. اساس کار موتور استرلینگ این است که هوا در دو سیلندر آن، سیلندر کارکن[۴] و سیلندر جابه‌جایی[۵]، در هنگام تراکم گرم و در هنگام انبساط خنک می‌شود. گازِ در حال انبساط در سیلندر کارکن توان را تأمین می‌کند. این موتور با هر نوع سوختی کار می‌کند، آلاینده نیست، و نسبتاً کم‌صداست. این موتور در قرن ۱۹، و پیش از ظهور الکتروموتورهای[۶] کوچک، نیرومند، و قابل اعتماد کاربرد گسترده‌ای داشت. در سال‌های اخیر نیز تلاش‌هایی برای استفاده از موتور استرلینگ برای کاراندازی ماشین‌های گوناگون به‌عمل آمده است.

 



  1. external combustion engine
  2. Robert Strirling
  3. helium
  4. working cylinder
  5. displacement
  6. electric motors