میرشمسی، حسین (اصفهان ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۸۷ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میرشمسی، حسین (اصفهان ۱۲۹۳ـ تهران ۱۳۸۷ش)

ميرشمسي، حسين
حسین میرشمسی
زادروز اصفهان ۱۲۹۳ش
درگذشت تهران ۱۳۸۷ش
ملیت  ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دکتری دامپزشکی از دانشگاه تهران، دوره میکروب شناسی و ایمنی شناسی از انستیتو پاستور پاریس و دکتری دامپزشکی از دانشگاه پاریس، مدرک ویروس شناسی از موسسه بهداشت ایالت نیویورک
شغل و تخصص اصلی دامپزشک
شغل و تخصص های دیگر پایه گذار تولید واکسن در ایران
لقب پدر واکسن ایران
گروه مقاله پزشکی
جوایز و افتخارات جایزه اول پژوهش جشنواره خوارزمی (۱۳۷۳) و نشان درجه اول پژوهش (۱۳۷۴)، جایزه برگزیده فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی (۱۳۸۰)، جایزه درجه یک سازمان بهداشت جهانی با نام جایزه شوشا (۱۹۹۲)، از چهره های ماندگار علمی ایران

پایه‌گذار تولید واکسن در ایران. در ۱۳۲۰‌ش دانشنامۀ دکتری خود را در رشتۀ دامپزشکی از دانشگاه تهران دریافت کرد. در همان سال در مؤسسه سرم‌سازی رازی مشغول به‌کار شد. در اوایل دهۀ ۱۳۳۰‌ش مدرک دورۀ میکروب‌شناسی و ایمنی‌شناسی را از انستیتو پاستور پاریس و دکتری دامپزشکی را از دانشگاه پاریس اخذ کرد؛ در ۱۳۴۰ مدرک ویروس‌شناسی را از مؤسسه بهداشت ایالت نیویورک دریافت کرد. پس از طی دوره‌های کارآموزی واکسن‌سازی در انستیتوهای معتبر امریکا، در ۱۳۴۸ به تولید واکسن سرخک در ایران اقدام کرد؛ پس از سه سال تحقیق و پژوهش در زمینۀ تولید واکسن ضد فلج اطفال، در ۱۳۵۵ تولید آن را آغاز کرد. میرشمسی در سال‌های ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶ دو واکسن جدید ضد اوریون و ضد سرخجه را در کشور تولید کرد. او عضو پیوستۀ فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران بود و در ۱۳۷۳ جایزۀ اول پژوهش جشنوارۀ خوارزمی و در ۱۳۷۴ نشان درجۀ اول پژوهش، در ۱۳۸۰ جایزۀ برگزیدۀ فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی را دریافت کرد. در ۱۹۹۲ به دریافت جایزۀ درجۀ یک سازمان بهداشت جهانی با نام جایزۀ شوشا نایل آمد. میرشمسی از بنیادگذاران بیوتکنولوژی و از چهره‌های ماندگار علمی کشور است که به‌سبب تولید واکسن‌های انسانی در مؤسسه رازی به پدر واکسن ایران شهرت یافت.