ناصر، کمال (بیرزیت ۱۹۲۵ـ۱۹۷۳)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ناصر، کمال (بِئرزیت ۱۹۲۵ـ۱۹۷۳)

شاعر، روزنامه‌نگار، نمایش‌نامه‌نویس و فعال سیاسی مسیحی فلسطینی. دانش‌آموختۀ دانشگاه امریکایی بیروت بود. عضو حزب بعث شد و مدتی کوتاه نمایندۀ پارلمان اردن بود. در ۱۹۵۷ به‌ناچار از اردن گریخت و تا ۱۹۶۹، که عضو کمیتۀ اجرایی سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) شد، در کشورهای مختلف عربی به‌سر برد. سرانجام به‌دست عوامل اسرائیل به‌قتل رسید. شعرهای ناصر، به‌سان برخی شاعران مقاومت فلسطین، مردم‌پسند نشد. او در شعرهای پرطنین و میهن‌دوستانه‌اش، از مکتب‌های نئوکلاسیک، رمانتیک و سوسیالیسم متأثر بوده است. استفاده از نماد در شعر، که نزد معاصرانش فراوان به‌کار می‌رفته، در آثار او اندک است. در سروده‌های اعتراف‌گونۀ او، از خودبیگانگی، نومیدی و امید بر روح و روان شاعر حاکم است. با مرگ نابهنگامش، شکوفایی و پختگی شعرهای متأخرش ناتمام ماند.