نت زینت

نُت زینَت (grace note)

(یا: نت پیشا) در موسیقی، نوعی آرایه که در اندازۀ کوچک نوشته می‌شود تا نشان دهد کشش آن را نباید به‌مثابۀ بخشی از اندازۀ زمانیِ میزان برشمرد، بلکه باید آن را جزئی از نت کامل قبلی یا بعدی دانست. وقتی تکی ظاهر شود، به‌شکل یک چنگ یا گاهی به یک سیاه، می‌تواند نشان‌دهندۀ یک آپّو جّاتورا باشد، که نیمی از ارزش نت بعد از خود را می‌گیرد. اگر به‌شکل دولاچنگ یا چنگ با خط کوتاه موربی روی دُم باشد، معمولاً درست روی ضرب یا پیش از آن واقع می‌شود، و شیوۀ اجرای آن همانند نت تکیه یا آپّو جّاتورا یا آچّا کّاتورا است. نت‌های زینت در قالب یک گروه بزرگ، مثل کادِنتسایی از بتهوون یا ملودی‌ای از شوپن، معمولاً کشش یک نت منفرد در ملودی را پر می‌کنند، و (اگر اندازۀ میزان اجازه دهد) با ریتمی انعطاف‌پذیرتر از نت‌نویسی استاندارد می‌توانند نواخته شوند.