نصرالله منشی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَصرالله مُنشی (غزنه ح ۵۱۰ـ۵۷۰ق)

ادیب و مترجم ایرانی. از اوان جوانی با برخی فضلای زادگاهش نشست‌ و برخاست داشته و از حمایت بهرام شاه غزنوی برخوردار بوده است. به‌سبب برخورداری از دانش فراوان و زبردستی در نگارش، نخست‌ دبیر دربار خسروشاه و سپس وزیر خسروملک غزنوی شد؛ اما به سعایت حاسدان، شاه‌بهرام بر او خشم گرفت و به زندانش افکند. ماندگارترین اثر وی ترجمۀ کلیله و دمنه (پاریس، ۱۸۱۶) از عربی به فارسی است که آن را به‌نام بهرام‌شاه غزنوی نوشت. این ترجمه در شیوۀ نثر مصنوع، نمونۀ برجستۀ بلاغت، شیوایی و استواری است. نصرالله منشی در شعر نیز دستی داشته است.