نصرت الدین ابوبکر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نُصرت‌الدّین ابوبکر ( ـ۶۰۷ق)

معروف به اتابک ابوبکر، چهارمین امیر (حک: ۵۸۷ـ۶۰۷ق) از سلسلۀ‌ اتابکان‌ آذربایجان،‌ پسر اتابک‌ جهان‌ پهلوان محمد بن ایلدگز. پس‌ از قتل عمویش قزل‌ ارسلان‌ عثمان‌بن ایلدگز به‌ امارت‌ آذربایجان‌ و ارّان‌ رسید. برادرش قتلغ اینانج بر ضد او قیام کرد، اما نصرت‌الدین او را شکست داد. در ۵۹۹ ق تامارا، ملکۀ‌ گرجستان‌ (۵۸۰ـ۶۰۹ق) به‌ یاری‌ شروان‌ شاه‌، بر او پیروز شد و بعضی از ولایات شمالی قلمرو او را اشغال کرد. اتابک ابوبکر مردی عیاش و بی‌تدبیر بود و غالباً تحت تأثیر زیردستان خود قرار داشت.