نعمت فسایی، محمود (فسا ۱۲۷۱ـ تهران ۱۳۴۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نِعْمَت فَسایی، محمود (فسا ۱۲۷۱ـ تهران ۱۳۴۲ق)
(یا: فسایی شیرازی) شاعر و صوفی ایرانی. نسبش به سید علی‌خان شیرازی، صاحب شرح الصحیفةالسجادیة، می‌رسد. در شیراز بالید و سپس به هند، مصر، عثمانی، خراسان و ماوراءالنهر سفر کرد. در سیر و سلوک از نورعلی‌شاه پیروی می‌کرد و با نایب‌الصدر شیرازی، مؤلف طرایق‌‌الحقایق، نشست‌وبرخاست داشت. او در شعر، به‌ویژه در ساختن مادۀ تاریخ ماهر بود. از آثارش: بدیع‌التواریخ در ماده تاریخ مرگ برخی از پیشینیان و هم‌روزگارانش؛ چارمینو (۱۳۳۱ق)؛ گنج زر که نام دیوان اشعارش است (۱۳۳۰ق).