نهاوندی، میرزا عبدالرحیم (نهاوند ۱۲۳۷ـ تهران ۱۳۰۴ق)
نَهاوندی، میرزا عبدالرحیم (نهاوند ۱۲۳۷ـ تهران ۱۳۰۴ق)
فقیه و اصولی امامی ایرانی. پدرش میرزا نجف مستوفی حاکم نهاوند در دورۀ محمدشاه قاجار بود. ۳۰ سال در نجف بود. نزد صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری درس خواند. در حوزۀ نجف، از زمان شیخ به تدریس پرداخت؛ اما بیانی رسا نداشت. در ۱۲۸۹ به تهران آمد و در مدرسه محمدحسین‌خان مروی تدریس کرد. میرزا علی تقی، نوۀ سید محمد مجاهد، سید محمد طباطبایی، حاج میرزا مهدی مشهور به گلستانه، و شیخ علی‌اکبر نهاوندی از شاگردان او بودند. محمد بن میرزا عبدالرحیم، صاحب تفسیر نفحات‌الرحمان، فرزند اوست. از آثار اوست: کتاب العتق؛ کتاب الوقف؛ حاشیة‌القوانین؛ اصل‌البرائة؛ دیوان میرزا عبدالرحیم.