نواب ، حسین (۱۲۷۶ـ۱۳۵۱ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَوّاب‌، حسین‌ (۱۲۷۶ـ۱۳۵۱ش)

حقوق‌دان‌ ایرانی و وزیر دورۀ‌ محمدرضا‌شاه پهلوی‌. فرزند دبیر خاقان بود و بعد از انجام‌ تحصیلات‌ ابتدایی‌ به‌ مدرسۀ‌ علوم‌ سیاسی‌ وارد شد و دانشنامه‌ گرفت‌. سپس‌ وارد وزارت‌ امور خارجه‌ و در ۱۳۳۱ش وزیر مختار ایران‌ در هلند شد. وی‌ در محاکمات‌ نفت‌ ایران‌ در دیوان‌ داوری‌ بین‌المللی‌ لاهه‌، حضور داشت‌ و از یاران‌ مصدق بود. او بعد از این‌ موفقیت،‌ چندی‌ وزیر امور خارجه‌ و سپس‌ سفیر ایران‌ در امریکای‌ جنوبی‌ شد. پس‌ از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، دیگر سِمتی‌ به‌ او داده‌ نشد. نواب مردی‌ ادیب‌ و نویسنده‌ای‌ توانا بود و سلسله‌ مقالاتی‌ در مجلۀ یغما از او به‌چاپ‌ رسیده‌ است‌.