نیروگاه
نیروگاه (power station)
جايگاه توليد انرژي الكتريكي، با استفاده از سوخت يا منبع انرژي ديگر. سوخت‌هاي معمول نيروگاه‌ها عبارت‌اند از سوخت‌هاي فسيلي[۱] مانند زغال‌سنگ[۲]، نفت[۳] و گاز[۴]، و سوخت هسته‌اي[۵] اورانيوم[۶]. منابع تجديدپذير[۷] انرژي عبارت‌اند از انرژي پتانسيل گرانشي[۸] براي توليد برقِ آبي[۹] و انرژي باد[۱۰]. از منبع انرژي براي به‌كارانداختن توربين[۱۱] استفاده مي‌كنند. به اين منظور، مستقيماً جريان آب يا فشار باد را به‌كار مي‌گيرند يا به‌صورت غيرمستقيم از فشار بخارِ حاصل از سوزاندن سوخت‌هاي فسيلي يا گرماي حاصل از شكافت هسته‌هاي اورانيوم استفاده مي‌كنند. توربين‌ها نيز مولدهاي برق[۱۲] را به‌كار مي‌اندازند و برقي با ولتاژ بسيار بالا توليد مي‌كنند. نيروگاه‌هاي زغال‌سنگي بزرگ براي ادامۀ كار خود زغال‌سنگ فراواني مصرف مي‌كنند. اين نيروگاه هر روز ۱۰۰۰ كاميون زغال‌سنگ مصرف مي‌كند. با مصرف هر تن زغال‌سنگ حدود ۲هزار كيلووات ساعت برق توليد مي‌شود، اما به‌سبب مشكلات ناشي از باران اسيدي[۱۳] و گرم‌شدن جهاني[۱۴] استفاده از نيروگاه‌هاي زغال‌سنگي رو‌به كاهش است.