هابیل و قابیل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هابیل و قابیل (Abel and Cain)
در عهد عتیق (سِفْر پیدایش، باب چهارم)، قابیل[۱] (قاين) پسر اول و هابیل[۲] پسر دوم آدم و حوا. هابیل چوپان بود و برادرش، قابیل (که در عهد عتیق قایین نامیده شده)، به زراعت اشتغال داشت. هابیل نخستین زاده از گلۀ خود را به درگاه پروردگار پیشکش کرد. پیشکش او مقبول افتاد ولی محصولی که برادرش، قابیل، به پیشکش برده بود پذیرفته نشد. برای همین قابیل بر وی حسد برد و او را کشت. در قرآن از هابیل و قابیل، بدون ذکر نام آن‌ها، یاد شده است (مائده، ۲۷ـ۳۲).

 


  1. Cain
  2. Abel