هدایه المتعلمین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هِدایةُ‌المُتعلّمین
(یا: هدایة اَخَوینی؛ کناش اخوینی) کتابی به فارسی در پزشکی، نوشتۀ اخوینی بخارایی ( ـ۳۷۳ق). مؤلف این اثر را به خواست فرزندش در نیمۀ دوم قرن ۴ نوشته است. هدایةالمتعلمین در ۳ بخش و ۲۰۰ باب است. نظامی عروضی آن را از متوسطات متون پزشکی و خواندن آن را برای هر دانشجوی پزشکی لازم دانسته است. این کتاب پس از الابنیة عن حقایق‌الادویه کهن‌ترین کتاب فارسی در پزشکی است. جلال متینی این اثر را تصحیح و با شرح نکات دستوری منتشر کرده است (مشهد، ۱۳۴۴ش).