هرملین، اریک (۱۸۶۰ـ۱۹۴۴)
هِرْمِلین، اِریک (۱۸۶۰ـ۱۹۴۴)(Hermelin, Eric)
ایران‌شناس سوئدی. از ۱۸۷۸ تا ۱۸۸۰ در رشتۀ حقوق در دانشگاه اوپسالا درس خواند. در همان سال‌ها زبان‌های عربی، عبری و اردو را فراگرفت و با زبان فارسی نیز آشنایی یافت. در ۱۸۸۵ به امریکا، انگلستان و هند سفر کرد. به خدمت سپاه انگلستان هند درآمد و در آن‌جا زبان فارسی را به‌خوبی آموخت. در ۱۹۰۸ به سوئد بازگشت، ولی پس از یک سال خانواده‌اش وی را به آسایشگاه بیماران روانی در لوند سپردند. هرملین شماری از آثار مهم ادبیات فارسی را به سوئدی برگردانیده است که از آن جمله‌اند: بوستان سعدی (استکهلم، ۱۹۱۸)؛ گلشن راز شبستری (لوند، ۱۹۲۶)؛ رباعیات خیام (لوند، ۱۹۲۸)؛ انوار سهیلی (استکهلم، ۱۹۲۹)؛ پندنامۀ عطار در دو جلد (استکهلم، ۱۹۲۹)؛ منطق‌الطیر عطار در دو جلد (استکهلم، ۱۹۲۹)؛ تذکرة‌الاولیای عطار در دو جلد (استکهلم، ۱۹۳۱ـ۱۹۳۲)؛ اسکندرنامۀ نظامی (لوند، ۱۹۳۲)؛ شاهنامۀ فردوسی (استکهلم، ۱۹۳۱)؛ مثنوی مولوی در پنج جلد (۱۹۳۴ـ۱۹۳۹).