هشام بن عبدالملک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هِشامِ‌ بن‌ عَبْدُالْمَلِک‌ (۷۱ـ۱۲۵ق)
دهمین خلیفۀ اموی (حک: ۱۰۵ـ۱۲۵ق)، جانشین یزید بن عبدالملک بن مروان. بعضی وقایع مهم خلافت او از این قرار است: گسترش‌ فتوحات‌ مسلمانان‌ در هند و قفقاز، جنگ‌ و صلح‌ با دولت چین‌، آشکارشدن‌ دعوت‌ بنی‌عباس‌ در خراسان‌ و دستگیری‌ و شکنجه‌ و کشتار هوادارانش، پیشروی‌ مسلمانان‌ در خاک‌ فرانسه‌ و نبردهای مشهور «تور» و «پواتیه‌» در نزدیکی‌ پاریس‌ میان‌ مسلمین‌ و شارل‌ مارتل،‌ پادشاه‌ فرانسه،‌ و توقف‌ پیشروی‌ در اروپا (۱۱۴ق)، قیام‌ زید بن‌ علی‌ بن‌ حسین‌ (ع‌) در کوفه و شهادت‌ او (۱۲۱ق)، تداوم‌ جنگ‌های‌ تابستانی‌ با امپراتوری‌ روم‌ که‌ عمدتاً با پیروزی‌ مسلمانان‌ همراه‌ بود و قیام‌ یحیی‌ بن زید در خراسان. هشام خلیفه‌ای سیاستمدار و تجمل‌گرا بود و خزانه‌ای هنگفت داشت. قصر تابستانی رصافه در غرب رقه از بناهای اوست.