وتد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

وَتَد

از ارکان ایقاع در موسیقی قدیم ایران. پایه‌های ضرب در موسیقی قدیم بر سه نوع بوده ‌است: سَبَب، وَتَد، و فاصله. وتد بر دو گونه است: یکی وَتَدِ مجموع مانند «تَنَنْ» و به این سبب به آن مجموع می‌گویند که از دو متحرک و یک ساکن تشکیل شده است، مانند «اَدَبْ»، «عَمَلْ» «اَثَرْ»‌. دیگری وَتد مفروق است و آن از سه حرف درست شده که حرف اول متحرک، حرف وسط ساکن و حرف سوم نیز متحرک است؛ و به این سبب به آن مفروق گویند که ساکن آن در میان دو متحرک افتاده است، مانند تَنْ تِ، مانند جامِه، نامِه، و خامِه.