ودویل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

وُدْویل (vaudeville)

در اصل نوعی ترانۀ سبک مشتق از ترانه‌های عاشقانه و ترانه‌های مربوط به مجالس میگساری و منسوب به اولیویه باسلَن[۱]. «وو[۲]» و «وو دو ویر[۳]» نیز خوانده می‌شد. در امریکا به برنامه‌های صحنه‌ای سرگرم‌کننده، مشتمل بر ترانه و رقص و آکروبات و تردستی و قطعات طنز و نمایش‌های کوتاه، همچون برنامۀ تماشاخانه[۴]ها در انگلستان اطلاق می‌شود. از ۱۸۸۱، زمانی که تونی پاستور[۵] نخستین نمایش خود را در نیویورک برگزار کرد، تا ۱۹۳۲، که تئاتر پالاس[۶]، بزرگ‌ترین مرکز اجرای این برنامه‌ها در امریکا، به سالن سینما تبدیل شد، برنامه‌های ودویل رواج بسیاری در این کشور داشت. بسیاری از مجریان شاخص این برنامه‌ها، افرادی چون جورج کوهَن[۷]، و هَری هودینی[۸]، و اِوا تَنِگی[۹]، ویلیام چستر فیلدز[۱۰]، فِی تِمپلتون[۱۱]، ویل راجرز[۱۲]، اِد وین[۱۳]، اِدی کانتور[۱۴]، جیمی دیورنتی[۱۵]، آیرین فرانکلین[۱۶]، فرِد آلن[۱۷]، جک بنی[۱۸] و ادگار برگن[۱۹]، کار خود را ابتدا در سیرک آغاز کردند و از مجریان انگلیسی و فرانسوی بسیار تأثیر گرفتند. عمومیت‌یافتن رادیو و سینما افول ودویل را درپی داشت، اما تلویزیون جان تازه‌ای بدان بخشید.

 


  1. Olivier Basselin
  2. Vau, Vaux
  3. Vau de Vire
  4. music hall
  5. Tony Pastor
  6. Palace
  7. George Cohan
  8. Harry Houdini
  9. Eva Tanguay
  10. W. C. Fields
  11. Fay Templeton
  12. Will Rogers
  13. Ed Wynn
  14. Eddie Cantor
  15. Jimmy Durante
  16. Irene Franklin
  17. Fred Allen
  18. Jack Benny
  19. Edgar Bergen