کاورین، ونیامین (۱۹۰۲ـ۱۹۸۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کاوِرین، وِنیامین (۱۹۰۲ـ۱۹۸۹)(Kaverin, Veniamin)

کاوِرين، وِنيامين

(نـام اصـلی: ونـیـــامین اَلــکسانـدروویـچ زیــلـبِر[۱]) رمـان‌نویس روسی. کاورین، که فرزند یک موسیقی‌دان بود، در ۱۹۲۱ به گروه برادران سِراپیون[۲] پیوست که معتقد به استـقلال هنر از سیاست بود. در همان سال نخستین داستانش منتشر شد. از همان آغاز شیفتۀ پیرنگ‌های پیچیده و منظم بود و موضوع رمان‌ها را از همه جا می‌گرفت. پایان‌کار خازا[۳] (۱۹۲۶)، داستان دنیای جنایتکاران است؛ و رسوایی‌سازان یا شب‌های ‌جزیرۀ واسیلیِفسکی[۴] و هنرمند گمنام[۵] (۱۹۴۷)، بررسی دیدگاه‌های روشنفکران در مورد انقلاب و آزادی فرهنگی بیشتر. آثار بعدی کاورین از نظر ساخت و موضوع متعارف‌ترند، اما باز استادانه و گیرا نوشته شده‌اند. پیش‌درآمد[۶] (۱۹۳۰) به نخستین برنامۀ پنج‌ساله می‌پردازد؛ و دو فرمانده[۷] (۱۹۴۲) بیانگر استعدادش در داستان‌نویسی است. از مرگ استالین به‌بعد با رمان‌هایی مثل آدم صاف و ساده[۸] (۱۹۵۵) به مبارزه برای آزادی فکری و سیاسی بیشتر ادامه داد.



  1. Veniamin Aleksandrovich Zil’ber
  2. Serapion Brothers
  3. Konets Khazy
  4. Skandalist ili Vechera na Vasil’ yevskom Ostrove
  5. The Artist Unknown
  6. Prolog
  7. Two Captains
  8. An Open Book