پارک هتل (تهران)
پارکْ هُتل (تهران)
(یا: هتل‌پارک) هتلی در تهران در خیابان حافظ کنونی که روبه‌روی بیمارستان نجمیه بود. تاریخ تأسیس آن روشن نیست. در کتاب یپرم‌خان از انزلی تا تهران، در عملیات فتح تهران در دورۀ استبداد صغیر در ۱۹۰۸/۱۳۲۶ق، از مکانی به نام هتل پارک نام برده شده که برای بستری‌کردن مجروحان جنگ استفاده می‌شد و محل آن با پارک هتل دورۀ پهلوی تطبیق می‌کند. دوستعلی خان معیرالممالک نیز در وقایع‌الزمان، ضمن ثبت وقایع سال‌های ۱۳۲۹ و ۱۳۳۰ق، چند بار از هتل پارک نام برده است. احتمالاً در اواخر دورۀ قاجار قسمتی از پارک اتابک مشهور به یک هتل تبدیل شده بوده و به نام بنا (پارک) شهرت یافته بوده است. در ۱۳۰۷ش، ابوالحسن دیبا ثقةالدوله مالک آن، ساختمانی هفت طبقه در آن‌جا احداث کرد. اولین‌بار در ایران در پارک هتل از آسانسور استفاده شد (۱۳۲۲ش). در ۱۳۳۸، ساختمان یازده‌طبقه‌ای به آن افزوده شد که علاوه‌بر استفاده به‌عنوان هتل، محل اقامت و دفتر کار ابوالحسن دیبا بود و چند شرکت دیگر متعلق به او، از جمله شرکت آسانسورسازی دیبا، ماشین‌های نقش تمبر، نمایندگی جگوار، و دوربین‌های اِلِفاکس در آن‌جا قرار داشت. تا اواخر دهۀ ۱۳۴۰ش و تأسیس هتل‌های هیلتون و شرایتون و مانند آن‌ها، تنها هتل بزرگ و مدرن تهران و محل اقامت مسافران سرشناس اروپایی ازجمله سیاستمداران و بازرگانان بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران مصادره شد. امروزه بخشی از آن به خوابگاه دانشگاه تربیت معلم شهید رجایی و بخشی به شرکت آسانسورسازی دیبا اختصاص داد.