پالادیووار

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پالادیووار (Palladian)
سبک معماری احیاییِ[۱] متأثر از آثار آندرِ‌آ پالادیو[۲]، معمار بزرگ دورۀ رنسانس[۳]. اینیگو جونز[۴]، با ساخت کوئینز هاوس[۵]، گرینویچ (۱۶۱۶ـ۱۶۳۵)، سبک پالادیووار را به انگلستان وارد کرد، اما احیای شیوۀ پالادیووار حقیقی از قرن ۱۸ آغاز شد، که ریچارد بویل برلینگتون[۶] و کولن کمبل[۷] حلقۀ پالادیو ـ جونز[۸] را از نو کشف کردند. قصر مریورت[۹] در کِنت[۱۰] (۱۷۲۲ـ۱۷۲۵)، کار کمبل، نمونه‌ای از این سبک است. احیای سبک پالادیووار، که تا روسیه و امریکا گسترش یافت، اغلب به استفادۀ دوباره از ویژگی‌های تزیینی پالادیووار محدود می‌شد. در روسیه، چارلز کامرون[۱۱]، زادۀ اسکاتلند، مهم‌ترین مظهر سبک پالادیووار بود. در امریکا تامس جفرسون[۱۲]، سومین رئیس‌جمهور امریکا، از این سبک حمایت کرد؛ طراحی خانۀ شخصی‌اش در مانتیسِلّو[۱۳] (۱۷۶۹)، و دانشگاه ویرجینیا[۱۴]، شارلوتسویل[۱۵] (۱۸۱۷ـ۱۸۲۶) از آن جمله‌اند.


  1. revivalist
  2. Andrea Palladio
  3. Renaissance
  4. Inigo Jones
  5. Queen’s House
  6. Richard Boyle Burlington
  7. Colen Campbell
  8. Palladio-Jones
  9. Mereworth Castle
  10. Kent
  11. Charles Cameron
  12. Thomas Jefferson
  13. Monticello
  14. University of Virginia
  15. Charlottesville