پتاسیم

پُتاسیُم (potassium)
عنصری فلزی، نرم، مومی‌شکل، به‌رنگ سفید نقره‌ای، با نماد K، برگرفته از کالیم لاتینی، با عدد اتمی ۱۹، و جرم اتمی نسبی ۳۹.۰۹۸۳. از فلزات قلیایی است و از نظر سبکی پس از لیتیوم، و در مقام دوم، قرار می‌گیرد. به‌علت چگالی بسیار کمش روی آب شناور می‌ماند. در معرض هوا به‌سرعت اکسید می‌شود و واکنش آن با آب بسیار شدید است. در پوستۀ زمین فراوان است و همراه با عناصر دیگر در نمک‌ها و ذخایر معدنی، به‌صورت سیلیکات‌های آلومینیوم پتاسیم، یافت می‌شود. پتاسیم مهم‌ترین یون قلیایی مایع در یاخته‌های بدن است. پتاسیم و سدیم در تنظیم پتانسیل الکتریکی دستگاه عصبی، و درنتیجه عملکرد مؤثر عصب‌ها و ماهیچه‌ها نقش مهمی دارند. کمبود پتاسیم ممکن است براثر ازدست‌رفتن مقدار فراوانی از مایعات، به‌سبب اسهال طولانی و استفراغ، ایجاد شود. این امر ممکن است به فلج ماهیچه‌ای منجر شود. ازدیاد پتاسیم در بدن نیز ممکن است به ایست قلبی بیانجامد. این عنصر برای رشد گیاهان هم لازم است. هامفری دیوی، شیمی‌دان انگلیسی، در ۱۸۰۷ آن را کشف و نام‌گذاری کرد. او پتاسیم را به روش الکترولیز از پتاس به‌دست آورد که اولین جداسازی فلز با الکترولیز بود.