پتشخوارگر
پَتَشْخوارگر
(یا: پدشخوارگر) نام قدیمی سلسله‌جبال جنوبی طبرستان (مازندران) و نام منطقه و ناحیه آن حدود سوادکوه فعلی و نیز لقب حکمرانان آن منطقه. پتشخوارگر از القاب و عناوین مهم دوره ساسانی بوده است. در این دوره کسی که عهده‌دار سمت چاشنی‌گیر (چشندۀ خوراک)پادشاهان بود، پدشخوارگر نامیده می‌شد. وی موظف بود خوراک شاه را برای اطمینان از مسموم‌نبودن آن قبلاً بچشد. به این افراد که مورد اعتماد دستگاه سلطنت بودند معمولاً حکمرانی ناحیه طبرستان را که از مناطق مهم ایران بوده، می‌دادند و از این‌رو این ناحیه را به نام حکمران آن پدشخوارگر یا پتشخوارگر نامیدند. فرمانروایانی که به این منطقه فرستاده می‌شدند، بیشتر «اسپهبدان» و سپاهیان اعزامی همراه آنان نیز بسیار جنگجو و زبده بودند.