پورمقدم، یارعلی (مسجدسلیمان 1330ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
|ملیت=
|ملیت=
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل= تحصیل در رشتۀ اقتصاد
|تحصیلات و محل تحصیل= اقتصاد
| شغل و تخصص اصلی =نمايش‌نامه‌ و داستان‌نويس
| شغل و تخصص اصلی =نمايشنامه‌‌نویس و داستان‌نويس
|شغل و تخصص های دیگر=  
|شغل و تخصص های دیگر=  
|سبک =  
|سبک =  
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<br /> پورمقدم، یارعلی (مسجدسلیمان ۱۰ اردیبهشت ۱۳۳۰ش- تهران ۱۲ اسفند ۱۴۰۲ش)
}}<br /> یارعلی پورمقدم (مسجدسلیمان ۱۰ اردیبهشت ۱۳۳۰ش- تهران ۱۲ اسفند ۱۴۰۲ش)


[[File:42168500.jpg|thumb|یارعلی پورمقدم]] نمایش‌نامه‌ و داستان‌نویس. در رشتۀ اقتصاد تحصیل کرد. به ‌عنوان یک نمایش‌نامه‌نویس شناخته‌شده، در زمینۀ زبان نوآوری‌هایی داشت. داستان‌هایش نیز بافتی نمایشی و درون‌مایه‌ای معمایی دارند. از آثارش: آه اسفندیار مغموم (۱۳۵۵ش)؛ آینه مینا آینه (۱۳۵۷ش)؛ گنه‌گنه‌های زرد (۱۳۶۹)؛ حوالی کافۀ شوکا (۱۳۷۸)؛ یادداشت‌های یک قهوه‌چی (۱۳۷۹)؛ یادداشت‌های یک اسب (۱۳۸۰).
[[File:42168500.jpg|thumb|یارعلی پورمقدم]] نمایشنامه‌‌نویس و داستان‌نویس. در رشتۀ اقتصاد تحصیل کرد. به ‌عنوان یک نمایشنامه‌نویس شناخته‌شده، در زمینۀ زبان نوآوری‌هایی داشت. داستان‌هایش نیز بافتی نمایشی و درونمایه‌ای معمایی دارند.  
از آثارش: آه اسفندیار مغموم (۱۳۵۵ش)؛ آینه مینا آینه (۱۳۵۷ش)؛ گنه‌گنه‌های زرد (۱۳۶۹)؛ حوالی کافۀ شوکا (۱۳۷۸)؛ یادداشت‌های یک قهوه‌چی (۱۳۷۹)؛ یادداشت‌های یک اسب (۱۳۸۰).


<br /> <!--42168500-->
<br /> <!--42168500-->

نسخهٔ ‏۳ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۱

یارعلی پورمقدم
زادروز مسجدسلیمان ۱۰ اردیبهشت ۱۳۳۰ش
درگذشت تهران ۱۲ اسفند ۱۴۰۲ش
تحصیلات و محل تحصیل اقتصاد
شغل و تخصص اصلی نمايشنامه‌‌نویس و داستان‌نويس
آثار آه اسفندیار مغموم (۱۳۵۵ش)؛ آینه مینا آینه (۱۳۵۷ش)؛ گنه‌گنه‌های زرد (۱۳۶۹)؛ حوالی کافۀ شوکا (۱۳۷۸)؛ یادداشت‌های یک قهوه‌چی (۱۳۷۹)؛ یادداشت‌های یک اسب (۱۳۸۰)


یارعلی پورمقدم (مسجدسلیمان ۱۰ اردیبهشت ۱۳۳۰ش- تهران ۱۲ اسفند ۱۴۰۲ش)

یارعلی پورمقدم

نمایشنامه‌‌نویس و داستان‌نویس. در رشتۀ اقتصاد تحصیل کرد. به ‌عنوان یک نمایشنامه‌نویس شناخته‌شده، در زمینۀ زبان نوآوری‌هایی داشت. داستان‌هایش نیز بافتی نمایشی و درونمایه‌ای معمایی دارند.

از آثارش: آه اسفندیار مغموم (۱۳۵۵ش)؛ آینه مینا آینه (۱۳۵۷ش)؛ گنه‌گنه‌های زرد (۱۳۶۹)؛ حوالی کافۀ شوکا (۱۳۷۸)؛ یادداشت‌های یک قهوه‌چی (۱۳۷۹)؛ یادداشت‌های یک اسب (۱۳۸۰).