پیل سوختی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پیلِ سوختی (fuel cell)

پیلی برای تبدیل مستقیم انرژی شیمیایی به انرژی الکتریکی. بر اساس عملکرد باتری کار می‌کند و یگانه تفاوتش آن است که سوخت را، که معمولاً هیدروژن و اکسیژن است، پیوسته در آن وارد می‌کنند. پیل‌های سوختی پیل‌هایی کارا و بی‌صدایند، زیرا بخش‌های متحرک ندارند، ولی تولید این پیل‌ها گران‌ تمام می‌شود. این پیل‌ها نمونه‌ای از چشمۀ انرژی تجدیدپذیر[۱] یا نوشونده‌اند. در این پیل‌ها، هیدروژن را از روی الکترودی حاوی کاتالیزور، معمولاً از جنس نیکل یا پلاتین، عبور می‌دهند. در این‌صورت، هیدروژن به دو بخش الکترون و پروتون تجزیه‌ می‌شود. الکترون‌های تولیدشده در مداری خارجی به‌حرکت درمی‌آیند، در‌حالی‌که پروتون‌ها از راه غشای الکترولیتی بسپاری یا پلیمری[۲] به الکترودی دیگر، که از روی آن اکسیژن عبور می‌کند، منتقل می‌شوند. در الکترود اخیر، طی واکنشی شیمیایی که با مشارکت الکترون‌ها، پروتون‌ها، و اتم‌های اکسیژن صورت می‌گیرد، آب، به‌منزلۀ محصولی جانبی، تولید می‌شود. اگر از گرمای اضافی تولیدشده برای تهیۀ آب گرم و گرمایش فضا استفاده شود، کارایی استفاده از سوخت به ۸۰ درصد می‌رسد. پیل‌های سوختی را برای راه‌اندازی خودروها و به جای موتورهای احتراق داخلی نیز به‌کار می‌برند. این پیل‌ها در سفینه‌های فضایی هم برای تولید برق کاربرد دارند.

 

 


  1. renewable energy source
  2. polymer electrolyte membrane