نمایش مبدأ برای چرچیل، وینستون (۱۸۷۴ـ۱۹۶۵)

<p style="text-align: justify;">وینْستون چرچیل (۱۸۷۴ـ۱۹۶۵) (Churchill, Winston)<br /> {{جعبه زندگینامه
|عنوان =وینستون چرچیل
|نام =Winston Churchill
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۸۷۴م
|تاریخ مرگ=۱۹۶۵م
|دوره زندگی=
|ملیت=انگلیسی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =دولتمرد
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =نماینده حزب لیبرال در مجلس عوام (۱۹۰۰ـ۱۹۲۳)، وزیر خزانه داری (۱۹۲۴ـ۱۹۲۹)، نخست وزیر انگلستان (۱۹۴۰ـ۱۹۴۵ و ۱۹۵۱ـ۱۹۵۵)
|جوایز و افتخارات =نشان شوالیه گارتر (عالی ترین نشان شهسواری) (۱۹۵۳)
|آثار =مجموعۀ کتاب‌هایی درباره تاریخ جنگ جهانی دوم (۱۹۴۸ـ۱۹۵۴)؛ تاریخ ملل انگلیسی زبان (۱۹۵۶ـ۱۹۵۸)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =تاریخ جهان
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}[[File:17022200.jpg|thumb|وينستون چرچيل]][[File:17022200-2.jpg|thumb|وينستون چرچيل]]</p> <p style="text-align: justify;">سیاستمدار محافظه‌کار و نخست‌وزیر انگلستان (۱۹۴۰ـ۱۹۴۵ و ۱۹۵۱ـ۱۹۵۵). نمایندۀ حزب لیبرال در مجلس عوام (۱۹۰۰ـ۱۹۲۳) و وزیر خزانه‌داری (۱۹۲۴ـ۱۹۲۹) بود. درخلال جنگ اسپانیا و امریکا<ref>Spanish-American War</ref>در کوبا و سپس در هند، مصر، و افریقای جنوبی نقش دوگانۀ سرباز و خبرنگار جنگی را ایفا کرد. اَسکوئیت<ref>Asquith </ref>، نخست‌وزیر انگلستان، در ۱۹۱۱ چرچیل را به منصب لرد اول دریاداری منصوب کرد. چرچیل در ۱۹۱۵ طرح نافرجامی را برای حمله به داردانل<ref>Dardanelles </ref> به‌منظور کاهش فشار ترک‌ها بر نیروهای روسیه تدارک دید؛ نیروهایی که در قفقاز می‌جنگیدند. شکست فاجعه‌آمیز حملۀ داردانل به تشدید مخالفت‌ها با چرچیل افزود و او ناگزیر شد در اواخر ۱۹۱۵ از مقام خود کناره گیرد. در ۱۹۱۷ در کابینۀ دیوید لوید جورج<ref>David Lloyd George</ref> وزیر مهمات شد و تلاش‌هایی برای ساخت تانک به ‌عمل‌آورد. در اولین روز جنگ جهانی دوم، چرچیل بار دیگر به وزارت دریاداری منصوب شد. با فرانکلین روزولت<ref>Franklin Roosevelt</ref>، رئیس‌جمهور امریکا، رابطۀ نزدیکی داشت و در اوت ۱۹۴۱ منشور آتلانتیک<ref>Atlantic Charter</ref> را با او امضا کرد. چرچیل برای دیدار و گفت‌و‌گو با دیگر سران متفقین به واشینگتن؛ برای کنفرانس کازابلانکا<ref>Casablanca Conference</ref>&nbsp;(دارالبیضاء) به مغرب، قاهره<ref>Cairo</ref>، و مسکو؛ و برای کنفرانس تهران<ref>Tehran Conference</ref> به ایران سفر کرد. در فوریۀ ۱۹۴۵، برای بحث دربارۀ نقشۀ شکست نهایی آلمان و اشغال این کشور پس از تسلیم بی‌قید‌و‌شرط، در کنفرانس یالتا<ref>Yalta Conference </ref> با استالین و روزولت دیدار کرد. در ۲۳ مۀ ۱۹۴۵ دولت ائتلافی انگلستان سقوط کرد و چرچیل در کابینۀ جدیدی که بیشتر اعضای آن را محافظه‌کاران تشکیل می‌دادند، در پست نخست‌وزیر به فعالیت ادامه داد. در ژوئن همان سال، چرچیل برای بحث دربارۀ مراحل نهایی جنگ به کنفرانس پوتسدام<ref>Potsdam Conference </ref> در آلمان رفت. در سال‌های پس از جنگ سرد، چرچیل رهبری حزب محافظه‌کار را برعهده گرفت، که جناح مخالف دولت انگلستان بود. در اکتبر ۱۹۵۱ بار دیگر نخست‌وزیر انگلستان شد و در آوریل ۱۹۵۵ از مقام خود کناره گرفت. چرچیل در ۱۹۵۳ نشان شوالیۀ گارتر<ref>Knight of the Garter </ref> (عالی‌ترین نشان شهسواری) را دریافت کرد. خانۀ چرچیل در چارتوِل<ref>Chartwell </ref>، در منطقۀ کِنت<ref>Kent </ref>، که از ۱۹۲۲ به بعد محل اقامتش بود، به موزه تبدیل شده است. از آثار اوست: اثری در شش جلد دربارۀ تاریخ جنگ جهانی دوم (۱۹۴۸ـ۱۹۵۴) و اثری دیگر در چهار جلد با عنوان ''تاریخ ملل انگلیسی‌زبان''<ref>''History of the English Speaking Peoples'' </ref> (۱۹۵۶ـ۱۹۵۸). دولت انگلستان در سال ۱۹۹۵ با پرداخت ۱۳,۲۵۰,۰۰۰ پوند به خانوادۀ چرچیل برای نوشته‌های پیش از ۱۹۴۵ او، معروف به نامه‌های چارتول<ref>Chartwell papers</ref>، موافقت کرد. این توافق پس از یک مناقشۀ حقوقی طولانی،&nbsp;به‌منظور جلوگیری از فروش احتمالی این نوشته‌ها به یکی از دانشگاه‌های امریکا، صورت گرفت.</p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> 
----

[[Category:تاریخ جهان]] 
[[Category:بریتانیا]]
<references />