چمچه گلین

چَمْچَه‌گَلین

مراسمِ نمایش‌گونۀ طلب باران. کودکان، بر چمچه یا قاشقِ چوبین بزرگی لباس عروس می‌پوشانند و آن را چمچه‌گَلین، عروسِ چمچه، می‌نامند. آن‌گاه دسته‌جمعی در حالی‌که ترانۀ چمچه‌گَلین را به آواز می‌خوانند بر در خانه‌های هریک از اهالی محل می‌روند. بزرگِ خانه ظرفی آب بر سر دارندۀ چمچه‌گَلین می‌ریزد و مبلغی پول یا مقداری حبوبات و خوردنی‌هایی که در طبخ آش لازم است به بچه‌ها می‌دهد تا با آن آشی پخته، میان نیازمندان تقسیم کنند. این مراسم در مناطق گوناگون، به رنگِ بومی هر منطقه اجرا می‌شود، اما اساساً چون اصلِ نام مراسم ترکی است و اغلب ترانه‌های مضبوط این مراسم نیز به ترکی است، پس باید سرچشمه‌های آن را در آداب و رسوم ترک‌زبان‌ها و آذری‌زبان‌ها یافت. این مراسم را می‌توان از انواع جادوگری سفید شمار کرد.