چهارده معصوم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

چهارده معصوم (ع)

عنوانی که در اعتقادات شیعی دوازده‌امامی به پیامبر اکرم (ص)، فاطمۀ زهرا (س) و دوازده امام معصوم شیعه (ع) اطلاق می‌شود. عصمت فاطمه زهرا (س) را مستند به آیۀ تطهیر می‌دانند. به اعتقاد شیعه، در عالم اسلام معصومین منحصر در همین افرادند که به توفیق الهی مصون از خطا و لغزش‌اند و لذا قول و فعل آنان حجّت است. دیگران، که غیرمعصومند، هرچند مقامی والا داشته باشند، افعال و اقوالشان به‌طور مطلق قابل تأیید و تصدیق نیست و این مقام اختصاص به حجج معصومین (ع) دارد. در روایتی از امام صادق (ع) تصدیق مطلق کسی که جزو معصومین نیست، گناه شمرده شده است.