نمایش مبدأ برای ژیلسون، اتین (۱۸۸۴ـ۱۹۷۸)


ژیلْسون، اِتیِن (۱۸۸۴ـ۱۹۷۸)(Gilson, Etienne)

[[File:24020600-1.jpg|thumb|ژيلْسون، اِتيِن]][[File:24020600.jpg|thumb|ژيلْسون، اِتيِن]]

مورخ و فیلسوف فرانسوی، هوادار مکتب تومیسم<ref>thomism</ref>&nbsp;یا فلسفۀ توماس آکوئیناس<ref>Thomas Aquinas</ref>. پس از فارغ‌التحصیلی از سوربون<ref>Sorbonne </ref>&nbsp;در دانشگاه‌های لیل<ref>Lille </ref>&nbsp;و استراسبورگ تدریس کرد و پس از آن کرسی فلسفۀ قرون وسطا را در سوربون و سپس در کولژ دو فرانس<ref>Collège de France</ref>&nbsp;به‌دست آورد. در تأسیس انستیتو مطالعات قرون وسطا<ref>Institute of Medieval Philosophy</ref> در دانشگاه تورنتو<ref>Toronto </ref>&nbsp;نقش داشت و به ریاست آن رسید. در ۱۹۴۶ به‌عنوان عضو آکادمی فرانسه<ref>French Academy</ref>&nbsp;برگزیده شد. آثار ژیلسون هم دربرگیرندۀ نوشته‌های صرفاً تاریخی است و هم تفاسیر انتقادی. به عقیدۀ ژیلسون فقط سه فیلسوف بزرگ وجود دارد: افلاطون، ارسطو و آکوئیناس<ref>Aquinas </ref>؛ فلسفۀ آکوئیناس با ایجاد تعادل میان ایمان و عقل، مذهب و علم، می‌تواند خلأ خطرناکی را که شکست‌های فلسفۀ مدرن برجا نهاده است پر کند. از آثارش: ''مفهوم دکارتی اختیار و الهیات<ref>''Descartes’ Concept of Liberty and Theology''</ref>''&nbsp;(۱۹۱۳)؛ ''ارزش‌های اخلاقی و زندگی اخلاقی<ref>''Moral Values and the Moral Life''</ref>''&nbsp;(۱۹۲۵)؛ ''روح فلسفۀ در قرون وسطا<ref>''The Spirit of Medieval Philosophy''</ref>''&nbsp;(۱۹۳۶)؛ ''تفکر فلسفی غرب''، ''هستی در اندیشۀ فیلسوفان''. سه کتاب اخیر به فارسی ترجمه و منتشر شده‌اند.

&nbsp;

----

[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:مورخان و کتاب های تاریخ]] [[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]]