نمایش مبدأ برای کاتبی ترشیزی، محمد ( ـ استرآباد ۸۳۹/۸۳۸ق)


کاتِبی تُرشیزی، محمّد ( ـ استرآباد ۸۳۹/۸۳۸ق)<br>
<p>(یا: کاتبی نیشابوری) شاعر ایرانی. در دهکدۀ طرق وراوش (ریوَش)، بین نیشابور و ترشیز به‌دنیا آمد. در جوانی به هرات رفت و شاهزاده بایسنقر میرزای گورکانی را مدح گفت. پس از آن به دربار ابراهیم اول شروان‌شاه پیوست و از او نواخت یافت. در اصفهان نزد خواجه صائن‌الدین ترکه اصفهانی با تصوف آشنا شد. از مقلدان نظامی گنجوی است. از آثارش: ''دیوان اشعار''؛ مثنوی‌های ''گلشن ‌ابرار''، ''مجمع‌البحرین/ناظر و منظور''، ''ده‌باب'' به تقلید از ''بوستان'' سعدی، ''سی‌نامه''/''محب و محبوب''، ''دلربای''، ''بهرام و گل‌اندام''، و ''حسن و عشق''. از منظومه‌های وی ''سی‌نامه'' و ''دلربا''ی منتشر شده است (ارزروم، ۲۰۰۰).</p>
<br><!--35012100-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]