کاراهان، عبدالقادر (۱۹۱۳ـ استانبول ۲۰۰۰)

یا قراخان؛ ادیب و نویسندۀ ترکیه‌ای. در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه استانبول به‌تدریس پرداخت (۱۹۴۷). در ۱۹۷۳ به مرتبۀ استادی رسید. افزون بر دانشگاه استانبول، در دانشگاه عین‌الشمس قاهره نیز ادبیات ترکی تدریس کرده است. آثار وی بیشتر در نقد ادبیات کهن و نو است. از آثارش: درخشش اژه؛ تفکر و عصر جدید (۱۹۴۲ـ۱۹۴۷)؛ مجموعۀ شعر سرزمین زادگاه خورشید (۱۹۳۴)؛ حافظ شیرازی، نقد و گزیده‌ها (۱۹۸۸)؛ فرهنگ ادبیات ترکیه (۱۹۸۸).