کزازی، میرجلال الدین (کرمانشاه ۱۳۲۷ش)
کَزّازی، میرجلال‌الدّین (کرمانشاه ۱۳۲۷ش- )
| میرجلال‌الدّین کَزّازی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمانشاه ۱۳۲۷ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | پژوهشگر ادبیات |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم، شاعر |
| آثار | سراچۀ آوا و رنگ (1376)؛ گزارش دشواری‌های دیوان خاقانی (1378)؛ نامه باستان، گزارش شاهنامه فردوسی (1379) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
ادیب ایرانی، پژوهشگر، و استاد دانشگاه. خانواده‌اش از فرهیختگان و پایه‌گذاران آموزش به سبک جدید در آن شهر بودند. بعد از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش برای تحصیل در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی راهی تهران شد. پس از پشت‌سر گذاشتن دوره‌های مختلف تحصیلی در ۱۳۷۰ موفق به اخذ دانشنامۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد. عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی است. دکتر کزّازی با زبان‌های فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی و انگلیسی آشنایی دارد. نزدیک به ۱۰۰ مقاله در زمینه‌های مختلف از او به‌چاپ رسیده و چندی نیز استاد زبان و ادبیات فارسی در اسپانیا بوده است. در سخنرانی و نگارش به زبان فارسی سره تواناست. گه‌گاه شعر نیز می‌سراید. از آثار اوست: دُرّ دریای دری (۱۳۶۸) تصحیح دیوان میرزا محمدباقر حسینی (۱۳۷۶)، رویا، حماسه، اسطوره (۱۳۷۲)، تصحیح دیوان خاقانی شروانی(۱۳۷۵)، سراچۀ آوا و 'رنگ (۱۳۷۶)، گزارش دشواری‌های دیوان خاقانی (۱۳۷۸) نامه باستان، گزارش شاهنامه فردوسی (۱۳۷۹)، از گونه‌های دیگر، رخسار صبح، مازهای راز، دیر مغان، ترجمۀ ایلیاد هومر، ترجمۀ اودیسۀ هومر، ترجمۀ انه‌اید ویرژیل، ترجمۀ تلماک فنلون، و ترجمۀ بعضی از آثار شاتوبریان و فلوبر، ویرایش غزلیات سعدی، سوزن عیسی.