کنزالاشتها
کَنزُالاِشْتَها
از بسحق اطعمه، منظومه‌ای به فارسی، در وصف خوراکی‌ها. شاعر در مقدمه‌ای، که بر این منظومه نوشته، نام آن را سفرۀ کنزالاشتها و هدف از سرودن آن را برانگیختن اشتهای معشوقه‌ای که دچار بی‌اشتهایی شده بود، یاد کرده است. این منظومه به‌همراه دیوان شاعر به‌چاپ رسیده است (استانبول، ۱۳۰۳ق). این منظومه و دیگر شعرهای دیوان او، همه در تقلید و استقبال از شاعرانی چون فردوسی، عطار، مولوی، سعدی و حافظ، به بیانی طنزآمیز، سروده شده و در آن نام و چگونگی غذاهایی را که در زمان شاعر پخته و صرف می‌شده آورده است.