کنسولا
کُنسولا (Consulate)
در تاریخ فرانسه، شکلی از حکومت که پس از کودتای ۱۸ برومر[۱] (۹ـ۱۰ نوامبر ۱۷۹۹)، که به حکومت دیرکتوار[۲] پایان داد، به قدرت رسید. سه کنسول برای ادارۀ فرانسه انتخاب شدند؛ ناپلئون بناپارت، امانوئل ژوزف سییِس[۳]، و روژه دوکو[۴]. سپس، سییِس و دوکو جای خود را به ژان ژاک رژیس دو کامباسرس[۵] و شارل لوبرون[۶] دادند، و حکومت کنسولی به دولت استبدادی بناپارت تغییر یافت که در ۱۸۰۲ کنسول مادام‌العمر و سپس امپراتور خوانده شد (۱۸۰۴).