کنی، حاج ملاعلی (کن ۱۲۲۰ـ تهران ۱۳۰۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کَنی، حاج مُلّاعلی (کَن ۱۲۲۰ـ تهران ۱۳۰۶ق)

کَني، حاج مُلّاعلي

مرجع تقلید امامیه در تهران. ابتدا در تهران و سپس در اصفهان تحصیل کرد. سپس به نجف رفت و از حوزۀ درس صاحب جواهر، شیخ حسین کاشف‌الغطاء، شیخ مشکور حولاوی سود برد. با شیخ مرتضی انصاری و میرزا محمدحسن شیرازی (میرزای بزرگ) مراوده داشت. در ۱۲۶۲ق به تهران بازگشت و تا پایان عمر در آن‌جا بود. در ۱۲۷۱ق رساله عملیه‌اش را چاپ کرد. تولیت مدرسۀ مروی تهران را داشت و در آن‌جا تدریس می‌کرد. بسیار بانفوذ بود. نقل است که ناصرالدین‌شاه از موقعیت مردمی او در هراس بود. به‌همین سبب، بارها به دیدن او می‌رفت. او فتوا به تکفیر ماسون‌ها داده بود و درپی آن مردم، فراموشخانه را آتش زدند. با قراردادی که به رویتر سرمایه‌دار انگلیسی امتیازهای هنگفت داده بود، مخالفت کرد که عاقبت به لغو آن انجامید. ارشاد الامّة، ایضاح‌المشتبهات، تحقیق‌الدلائل فی شرح تلخیص‌المسائل، الاستصحاب، الاوامر، البیع و توضیح المقال فی علم‌الدرایه و الرجال از آثار او است. او در حرم عبدالعظیم حسنی (ع) مدفون است.